کاش میشد فراموشت کنم

حلقه را در چاه بندازم نابودش کنم

کاش میشد مثل من بودی توهم

از نبودم اشکها خیست کند

کاش میشد از تهه دل، دولبت

بوسه ی از لبهای من کند

کاش میشد دفترم را ببرد

خاطراتش را بخواند درک کند

درک کند چند بار خودش خواست لب را؟

درک کند چندبار نوشتم مرگ را

درک کند اشکهای بر دارم را

درک کند چندبار نوشتم ؛؛؛ دوستت دارم را

وجود نفســــــــــو؛ میخوای حس کنی؟؟؟

کاری نداره؛؛؛ کافیه اونو از خودت دور کنی

چجوری؟؟؟؟

نــــــــــفس نـــــــــــــــــکش 

چیه ؟؟؟ ... چرا دستوپا میزنی؟؟؟  داری میـــــــــــــــــــمیـــــــــــری؟؟؟

آهــــــــان... نـــــــــفــــــــس بـــــــــــــکش   ..... آفـــــــــــــــــرین ....

وجـــــــــــــــــــــود نفسو حــــــــــــــــــــــس کردی...              ایــــــــــــنه

کسانی هستن که از نــــــــــفس به ما نزدیکترن اما گاهی ما وجودشونو حــــــــــس نمیکنیم

و وقتی میفهمیم که دیگه خیلی دیر شده و     کنــــــــــارمــــــون نـــــــیـــستــــن

شمع آب شد... از گرمای آتیش روی سرش

آتیش تمام شد... از نبود شمع دوروبرش

نخ سوختو... شمع آب شد... آتیش تمام شد...

کســـــــــی ، تورو نابود میکنه که روی سرت جا داره

 اما نمیدونه اگه نباشی اونم نمیتونه باشه

همش تو فکر اینم؛ شاید یه روز نبینم

تو مال من باشیو؛ من پیش تو بشینم

گاهی خیال میکردم؛ پایان مرگ؛جدایی

اما هنوز نمُردم؛معلومم هست کجایی؟

فکر یه بار دیدنت؛ نوازشات؛ بوسیدنت

داره دیوونم میکنه؛ فکر یه عمر ندیدنت

دفتر خاطرات من؛ پایان خوبی ها رسید

چند برگ آخرت سفید؛ پایان خاطرات رسید

...............................................................................................منوچهر.........

باز باران بی بهانه

میخورد بر بام خانه

 میچکد از سقف خانه

 باز باران با بهانه

آدمی بیست ساله هستم

 بی تحرک؛ بازوبانم خشکو نازک

 حسرت یک موز شیرین

 توی تحریمهای ایران

 یادم میاد_کودکی ده ساله بودم

 شادو خرم ؛چسوچابک

 با دوپای کودکانه

 سمت سفره توی خانه

 مادرم با خنده میگفت

 مرغ داریم با بیف استروگانف

 اما امروز؛باز باران

 میچکد بر کاسه آرام

 با دودست سردو لرزان

جون میدم آرام آرام

..............................................................................................................................................منوچهر....

فرصتی دیگه نمونده بیا تا هم دیگرو بغل کنیم

وقت رفتنم رسیده بیا تا کینه هارو از دلامون بیرون کنیم

وقت رفتنم رسیده چرا گریه؟! چرا شـــــــــــــــــادی نکنیم

بخندیم با هم دیگه ؛شـــــــــاد باشیم ؛گریه رو بعداً بکنیم

  وقت رفتنم، میخوام، قول بدی تنهام نزاری

من خودم خوردم به سنگ؛ مُردم، تو تغصیر نداری

من که مُردم دیگه نیستم تویو این حادثه

 واسه پاک کردن خونم روی دستات؛ یه لیوان آبم بسه

من که از خونم گذشتم گرچه فایده ی نداشت

قانونم حکمو نوشته ؛که تو قاتلی__قصاص

..........................................................................................................منوچهر........

بخوان که خواندن غمم زیاده  

نبود پولو؛ گشتن با پای پیاده

یه جوون پیر؛ که از زندگی بیزاره

تویه کویر خشک بی آب ؛گل میکاره

جلوش یه دریاستو سراب میبینه

شنا کردن تو دریارو تو خواب میبینه

از لبخنده عشقش که رودلش میشینه

از اشکای چشمش که دلش نمیبیه

غماش زیاده اما کسی چه میدونه

واسه تسکین درداش؛ قرآن میخونه

انا الینا و انا الیه راجعون

.........................................................................................................................................منوچهر.........

 این خط مرا که پیچوخم میبینی

 این کاغذ نامه را چو تر میبینی

 آب خورده بهش که تو چنین میبینی

 هر بار که خاستم از دلم بنویسم

 اشکام چکید که تو چنین میبینی